Vleesgrappen

…toen hij een groep van vier vrouwen tegenkwam die een vuur aan het maken waren. Toen ze hem zagen, zei iemand: ‘Dit is een privéceremonie. Mannen zijn niet toegestaan!’ De man verontschuldigde zich, draaide zich om en ging terug zoals hij gekomen was, maar zijn nieuwsgierigheid kreeg de overhand.

Zodra hij uit het zicht was, ging hij het nabijgelegen bos in en sloop stilletjes naar de vrouwen toe om erachter te komen wat hun ceremonie inhield. Tegen de tijd dat hij dichtbij genoeg was om hen te horen, zaten ze rond het kleine vuur dat ze hadden aangelegd.

Hij zag hoe een vrouw wat vlees uit haar tas haalde en met serieuze stem zei: ‘Neem deel aan dit varkensvlees om jouw connectie met de dood te vertegenwoordigen’, en overhandigde het aan de vierde vrouw.

Toen haalde de tweede vrouw wat kaas uit haar tas en zei met dezelfde ernst: ‘Neem deel aan het geschenk van dit wezen om jouw verbinding met het leven te vertegenwoordigen’, en overhandigde het aan de vierde vrouw.

De derde vrouw fluisterde toen tegen de vierde: ‘Vroeger was het vlees rauw en de kaas beschimmeld, maar te veel nieuwe zusters werden ziek.’ Toen zei ze met een serieuze stem: ‘Neem deel aan het geschenk van de grond om jouw verbinding met de aarde te vertegenwoordigen’, en ze overhandigde de vierde vrouw wat brood.

De drie vrouwen zeiden toen samen: ‘Neem deel aan deze geschenken en sluit je aan bij onze Coven.’

De man begreep opeens wat de vrouwen op het strand deden! Ze waren een zandheks aan het maken!

Twee kannibalen praten met elkaar.

Hé, ken je die persoon nog die we een paar weken geleden aten, degene die zo lekker smaakte?

Ja, het zit nog steeds in mijn geheugen.

Het hoofd van de kannibalen loopt naar de eerste man toe en zegt:

“We zullen je botten vermalen en ze gebruiken voor vorken! Heb je nog een laatste verzoek?”

De man zegt: “Ik wil graag de heerlijkste maaltijd die je mij kunt bieden.”

Het opperhoofd willigt de man zijn verzoek in en maalt daarna zijn botten tot vorken.

De chef loopt dan naar de tweede man toe en zegt:

‘We zullen je vlees boven het vuur roosteren en er een geweldig feestmaal van maken! Heb je nog een laatste verzoek?’

De man zegt: “Ik zou graag van je mooiste vrouw willen genieten voordat ik sterf.”

Het opperhoofd willigt de man zijn verzoek in en roostert daarna zijn vlees boven het vuur.

Tenslotte benadert het opperhoofd de derde man en zegt:

“We zullen je vermoorden en je huid gebruiken om een ​​kano te bouwen! Heb je nog laatste verzoeken?”

De man zegt: ‘Ik zou graag een van de vorken willen hebben die je hebt gemaakt van de botten van de eerste man.’

De chef ziet er verward uit, maar besluit hem toch zijn verzoek in te willigen.

Zodra de man de vork krijgt, begint hij zichzelf over zijn hele lichaam te steken terwijl hij maniakaal lacht. Hij wendt zich tot de chef en roept:

‘Nu zul je die verdomde kano nooit meer krijgen!’

Tijdens een excursie op de Amazonerivier, diep in de jungle, worden drie ontdekkingsreizigers omsingeld en gevangengenomen door een stam kannibalen. Ze worden voorgeleid aan de stamleider.

Hij kijkt naar de eerste en zegt: “We gaan van je vlees eten, we gaan je botten gebruiken om gereedschap te maken, en we gaan je huid gebruiken voor onze kano’s. Heb je nog laatste verzoeken?” De eerste man beeft van angst en vraagt ​​om een ​​mes. Zijn verzoek wordt beantwoord en hij snijdt snel zijn keel door.

De chef wendt zich tot de tweede man en herhaalt: “We gaan van je vlees eten, we gaan je botten gebruiken om gereedschap te maken, en we gaan je huid gebruiken voor onze kano’s. Heb je nog een laatste verzoek?” De tweede man die trilt van de urine die langs zijn been druipt, vraagt ​​ook om een ​​mes waarmee hij ook een einde aan zijn leven kan maken vóór het lijden.

Het opperhoofd kijkt naar de derde man die pompeus lacht en herhaalt: “We gaan van je vlees eten, we gaan je botten gebruiken om gereedschap te maken, en we gaan je huid gebruiken voor onze kano’s. Heb je nog laatste verzoeken?” De derde man staart zelfvoldaan naar het opperhoofd en vraagt ​​om een ​​vork. De chef knikt en laat een vork naar de man brengen. Hij pakt de vork en begint in zijn armen, borst, buik en op en neer door elk been te steken. Hij bloedt overal omdat hij zijn huid overal heeft doorboord waar hij maar kon komen.

Hij staat op, kijkt naar het opperhoofd en zegt: ‘Tot zover je stomme kano.’

Een priester en een rabbijn zitten samen in een vliegtuig. Na een tijdje wendt de priester zich tot de rabbijn en vraagt: ‘Is het nog steeds een vereiste van je geloof dat je geen varkensvlees eet?’ De rabbijn antwoordt: “Ja, dat is nog steeds een van onze overtuigingen.” De priester vraagt ​​dan: “Heb je ooit varkensvlees gegeten?” Waarop de rabbijn antwoordt: “Ja, ik ben een keer bezweken voor de verleiding en heb een broodje ham geproefd.” De priester knikte begrijpend en ging verder met lezen.

Later nam de rabbijn het woord en vroeg aan de priester: ‘Vader, is het nog steeds een vereiste van uw kerk dat u celibatair blijft?’ De priester antwoordde: “Ja, dat is nog steeds een groot deel van ons geloof.” De rabbijn vroeg hem toen: ‘Vader, bent u ooit gevallen voor de verleiding van het vlees?’ De priester antwoordde: ‘Ja, rabbi, een keer was ik zwak en brak ik met mijn geloof.’ De rabbijn knikte begrijpend.

Hij zweeg ongeveer vijf minuten en zei toen: ‘Dat is beter dan een broodje ham, nietwaar?’

Hallo vlees

Hij rent erheen, gaat zitten en begint de kat op te eten, waarbij hij het vlees van zijn ledematen scheurt.

Hij zegt tegen de andere man: “Hé, ik weet dat jij ook honger hebt. Waarom eet je niet wat van deze kat?”

“Helaas niet!” antwoordt de tweede man: “Die kat is al dagen dood, hij is helemaal stijf en koud en stinkt!”

“Oké, doe maar wat je wilt”, zegt hij, en eet alles behalve de botten.

Een paar uur later, terwijl ze door de straat lopen, zegt de eerste man:

‘O, ik voel me niet zo lekker. Ik denk dat er misschien iets mis is met die kat.’

Op dat moment kotst hij een enorme plas half verteerd rot kattenvlees, ingewanden en gal uit.

De tweede man gaat naast de plas zitten en zegt: “Nu praat je! Het is maanden geleden dat ik een WARME maaltijd heb gehad!!!”

Het is een verworven smaak die van persoon tot persoon verschilt.

Een Can-knabbel

Om de Eschar te laten gaan!

De vrouw schreeuwt: “Het kind is van mij! Ik heb hem uit mijn eigen vlees en bloed geboren en hem door de bevalling gedragen! Het enige wat je deed was mij neuken, je verdient hem niet!”

De man antwoordt kalm: ‘Zeg eens, als ik tien cent in een automaat stop en er komt een drankje uit, is dat dan van mij of van de automaat?’

Een van hen gaat op jacht en keert terug met zijn mond vol bloed. Beiden zijn onder de indruk: “Verdomde kerel, wat heb je gevangen?” “Zie je dat hoopje vlees? Nou dat was een dikke kat, sappig bloed!”.

De tweede gaat uit, keert binnen een uur terug, zijn hele gezicht onder het bloed. “Wauw man, vertel ons eens wat het was?” “Zie je dat enorme ding dat op een rots lijkt? Nou, dat was een koe, ik heb hem verslonden.”

De derde gaat uit, snel als de wind, en komt binnen 1 minuut terug, het hele lichaam zit onder het bloed. “Oooh, wie is de ongelukkige?” “Zie je dat kleine pilaartje daar? Nou, dat heb ik niet gedaan”

…Je zou kunnen zeggen dat het goed met hem gaat.

In het vlees!

man Het christendom heeft een aantal vreemde tradities.

De jongeman vroeg om een ​​pond rozijnen van de knappe dame achter de toonbank. Ze moest een ladder beklimmen om de bestelling uit te voeren, waardoor haar naakte vlees onder haar korte rok zichtbaar werd. Toen vroeg ze zijn vader wat hij wilde.

Omdat hij een schoonheid zonder slipje weer de trap wilde zien beklimmen, vroeg ook hij om een ​​pond rozijnen. Deze keer betrapte ze haar terwijl ze de rozijnen pakte en neerkeek op de mannen die hun vleselijke geneugten kregen.

Vervolgens vroeg ze aan de opa: ‘Ik neem aan dat die van jou ook aan het rozijnen is?’ ‘Nee,’ zei de oude kerel, ‘maar het trilt een beetje.’

Sullivan en Duffy zaten buiten hun favoriete pub in een dorp in Ierland een paar pintjes te drinken. Aan de overkant van de straat staat een huis met een slechte reputatie en de twee Ieren genoten gewoon van hun plengoffers terwijl ze naar de voorbijlopende mensen keken. Na een tijdje liep de Methodistenpredikant toevallig aan de overkant van de straat en net als hij schrijlings op de bordeeldeur stapt, kijkt hij de straat op en neer voordat hij naar binnen duikt. “Ja Sully, heb je dat gezien?”

‘Tsk, tsk dat ik Duffy heb gedaan. Het is triest als een man van de stof ten prooi valt aan de zonden van het vlees!’ “Oh, het is, het is.” Even later loopt de baptistendominee aan de overkant van de straat en net als hij schrijlings op de bordeeldeur stapt, kijkt hij ook de straat op en neer voordat hij naar binnen duikt. “Ja Sully, heb je dat nu gezien? “Oh mijn tsk, tsk dat ik Duffy heb gedaan. Het is triest als een andere man van het laken ten prooi valt aan de zonden van het vlees!” “O ja, dat is het, dat is het.” Een tijdje later loopt een katholieke priester de straat over en net als hij de deur van het bordeel bereikt, kijkt hij ook de straat op en neer voordat hij naar binnen duikt. “Ja, Sully, heb je DAT gezien!? ‘Ja, dat heb ik inderdaad gedaan, Duffy. Dat heb ik gedaan.’

“O, wat is het verdrietig!” Dan zeggen beiden het eens:

‘Ja, een van de meisjes moet vreselijk ziek zijn.’

Ik hoop dat dit niet in strijd is met de subregels. Ik vind het prima als het wordt verwijderd.

Dus er kwam gisteravond een idee in mijn hoofd en ik heb wat hulp nodig bij het uitwerken van de kern van de grap.

Het zou ongeveer zo gaan:

Een man en zijn zoon lopen op eerste kerstdag in de buurt van (waterlichaam). Ze komen een kudde schapen tegen die militaire manoeuvres op land/water uitvoert. De dag kijkt totaal verbijsterd om zich heen en vraagt: “Wat is hier aan de hand?”

De zoon antwoordt: “Dat is een Fleece Navy, papa.”

Om het even welke ideeën?

WH40K Humor: Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik geef de voorkeur aan mijn Khorne Dogs met ketchup.

Ik kan niet geloven dat hij erin trapte.

Toen de artsen haar vertelden dat ze een vleesetende bacterie had, gaven ze haar nog tien jaar te leven

Toen bij haar een vleesetende ziekte werd vastgesteld, gaf de dokter haar nog 80 jaar te leven.

Rotchakokof

Een flitsknal

Hallo vlees!

maar toen hij zei: “Probeer de mayonaise…” vertrok iedereen…

De vader is hier behoorlijk van streek over en besluit een Joodse vriend van hem om advies te vragen. ‘Het is grappig dat je naar mij toe moet komen’, zegt zijn vriend, ‘omdat mijn zoon hetzelfde deed, nog geen maand nadat hij op zichzelf was gaan wonen. Ik was waarschijnlijk meer van streek dan jij lijkt, maar uiteindelijk besefte ik dat hij altijd mijn zoon zal blijven, ongeacht welk geloof hij aanhangt. Ik zeg dat het ons gezin sterker heeft gemaakt.’ De vader gaat naar huis en denkt hierover na, maar hij kan het nog steeds niet helpen dat hij van streek blijft, wat hij ook tegen zichzelf zegt in zijn hoofd. Dus gaat hij er met zijn rabbijn over praten. “Het is grappig dat je naar mij toe moet komen”, begint de rabbijn, “omdat mijn zoon christen werd toen hij naar de universiteit ging. Hij wilde een Anglicaanse priester worden, dat heeft hij gedaan! Maar of ik het nu leuk vind of niet, hij is nog steeds mijn zoon, mijn vlees en bloed, en ik kon niet ophouden van hem te houden vanwege zoiets. Het betekent ook dat als we samen over God praten, hij een perspectief brengt dat ik anders misschien niet zou horen, en in sommige opzichten Ik ben blij dat het is gebeurd.’ De vader gaat naar huis om hierover na te denken, en toch wil hij alleen maar tegen zijn zoon schreeuwen en schreeuwen om wat hij doet. Dus gaat hij op zijn knieën zitten en bidt, zeggende: “Heer, help mij. Mijn zoon wordt een christen, en ik heb het gevoel dat mijn gezin hierdoor uiteen wordt gescheurd. Ik weet niet wat ik moet doen. Help mij, Heer.” En hij hoort God antwoorden: “Het is grappig dat u naar mij toe moet komen…”

Helaas raakte ik ook mijn baan bij het plaatselijke zwembad kwijt.

Er was een piratenkapitein die zijn luitenant vroeg zijn rode broek mee te nemen als er een vijandelijk schip werd waargenomen en er een gevecht zou volgen.

Op een dag vroeg zijn luitenant hem: “Kapitein, waarom draag je altijd je rode broek in de strijd?”

Waarop de oude schurk antwoordde: “Zodat wanneer ik bloed omdat het zwaard van mijn vijand mijn vlees heeft doorboord, mijn bloedvlekken mijn bemanning niet zullen ontmoedigen en ze dus zeker de overwinning zullen behalen.”

Op een dag werden honderd vijandelijke schepen gezien die het piratenschip naderden en onvoorstelbaar bloedvergieten was onvermijdelijk.

“Luitenant”

“Ja, kapitein”

“Breng mij mijn bruine broek!”

Geweldig om te horen in de kerk…

… niet zozeer in een Mexicaanse gevangenis.

(te horen in de tv-serie Flesh and Bone)

Als hij daar aankomt, begint de duivel zijn eeuwige kwelling uit te leggen. ‘Hier beneden zul je door het kokende magma waden, altijd brandend en niet in staat om dood te gaan. Er zullen schadelijke dampen zijn die in je longen stromen, je zult altijd stikken maar altijd bij bewustzijn zijn. Je zult gegeseld en gevild worden en nooit zonder vlees komen te zitten om af te snijden. Je ogen zullen…’

“Zijn er printers?” De man komt tussenbeide.

“….Printers? Eh nee, niet dat ik weet, maar…”

“Oké, deze plek klinkt prima, laten we gaan.”

Hij schreeuwt van afgrijzen als Alec het meer in ontsnapt en een bloedig spoor achter zich laat. De andere gebroeders Baldwin horen de commotie en sprinten naar het toneel.

Als ze aankomen ontdekken ze het lichaam van Alecs overleden vrouw, bedekt met bijtwonden en er ontbreken stukjes vlees aan haar ledematen.

“Wat is er in hemelsnaam gebeurd?”, roept William, “Een krokodil?”

“NEE!!” roept Stephen, “Alec heeft haar opgegeten”

Deze tientallen lichamen werden begraven in de achtertuin van een vermoedelijke massamoordenaar. Bij onderzoek vond de politie een reeks massagraven. Deze gaten waren door de vermeende moordenaar opgegraven en bevatten uiteengereten lichaamsdelen, waaronder torso’s, ledematen en onthoofde hoofden. De geur van rottend vlees dat uit deze opgegraven gaten kwam, was overweldigend voor de politie – maar één gat in het bijzonder verspreidde een duidelijk vreselijke stank – vreemd genoeg rook het sterk naar lichaamsgeur. De politie was hierdoor verbijsterd. Pas bij het uitgraven ontdekten ze dat het de oksel was.

Het nadeel was dat ik mijn baan bij het aquarium verloor…

Gescheiden van de vrouw.

Omdat mijn vleeslicht maar een D nodig heeft.

Het was raar, de baby zweefde gewoon uit een vleesgrot

Helaas werd ik ook ontslagen uit het aquarium.

Uiteraard omdat het Cantelope is.

Maar plotseling stopt de priester en vertelt het aan de non

“Het spijt me zus, maar ik heb ervan gedroomd dit te doen”

Hij stopt vervolgens met autorijden en legt zijn handen onder haar gewaad en streelt haar benen.

De non antwoordt met

“Vader, denk aan Psalm 143:24”

De priester antwoordt met

“Het spijt me zuster, maar het vlees is zwak”

De pater ziet het kruis in hun auto en wordt eraan herinnerd dat hij dit niet mag doen

Hij zegt

“Het spijt me zuster, ik heb aan de verleiding toegegeven”

De non zucht en ze rijden verder.

Wanneer ze de kerk bereiken, vindt de priester uit nieuwsgierigheid een bijbel en controleert Psalm 143:24

staat er.

“Ga verder naar boven en je zult vinden wat je zoekt”

Hij was Gladiator.

Gustavo, door zijn vrienden en vijanden ‘Gus’ genoemd, was een gekke wetenschapper met een heel eigenaardige smaak. Hij was vooral dol op de smaak van mensenvlees.

Hij was echter een ethisch gekke wetenschapper, dus hij kreeg zijn geld door gewillige proefpersonen te klonen.

In de loop van de tijd daalde het aantal proefpersonen; er zijn tenslotte maar een beperkt aantal rare mensen die je op Craigslist kunt vinden. Uiteindelijk had hij geen mensen meer die bereid waren genetisch materiaal voor dit doel te doneren, en moest hij zijn toevlucht nemen tot klonen.

Maar elke keer dat hij zijn gekloonde vlees at, gebeurde er iets vreemds: zijn plas was de volgende dag altijd behoorlijk geurig.

Maar dat is wat er gebeurt als je een reserve Gus eet.

Zoals vanochtend, toen ik wakker werd en naar de keuken liep. Mijn vader wierp een blik op mij en zei: ‘Je ziet eruit alsof je een geest hebt gezien.’

‘Maar papa, je bent al meer dan een jaar dood. En toch ben je hier in levende lijve.’

‘Probeer er dan eens uit te zien alsof je een zombie hebt gezien.’

Een priester bood een non een lift aan. Ze stapte in en sloeg haar benen over elkaar, waardoor haar jurk gedwongen werd een been te onthullen. De priester kreeg bijna een ongeluk. Nadat hij de auto onder controle had, liet hij heimelijk zijn hand langs haar been glijden. De non zei: ‘Vader, weet u nog Psalm 129?’ De priester trok zijn hand weg. Maar terwijl hij van versnelling veranderde, liet hij zijn hand weer langs haar been glijden. De non zei opnieuw: “Vader, weet u nog Psalm 129?” De priester verontschuldigde zich: “Sorry zuster, maar het vlees is zwak.” Aangekomen bij het klooster ging de non verder. Toen hij bij de kerk aankwam, haastte de priester zich om Psalm 129 op te zoeken. Er stond: “Ga heen en zoek, verderop zult u glorie vinden.”

**Moraal van het verhaal**: Als u niet goed geïnformeerd bent in uw werk, mist u mogelijk geweldige kansen.

Ze smullen van wat Flesh Mint!

Het is duidelijk dat ik onlangs wat geld heb verdiend.

Hij maakt zich zorgen dat zijn vrouw, koningin Guinevere, hem misschien niet trouw zal blijven terwijl hij op reis gaat. Dus bedenkt hij een riem die het lid van elke man die probeert geslachtsgemeenschap met haar te hebben, zou vergiftigen. Het vlees zal wegrotten en het zal moeten worden afgehakt. Nu alles op zijn plaats is, vertrekt hij.

Bij zijn terugkeer controleert hij alle ridders. Ze laten hun broek vallen en één voor één stellen ze koning Arthur teleur.

“Sir Bedivere, ik durf te wedden dat u spijt krijgt van die avond. Sir Lamorak-Ooh, ik heb gelijk. Percival, jammer voor u.”, enzovoort totdat hij Sir Lancelot bereikte.

Lancelot laat zijn broek vallen en zijn zwaard is er nog steeds, volledig intact en gezond. De enige die geen gemeenschap met Guinevere heeft geprobeerd.

“Gefeliciteerd, Sir Lancelot! Ik wist dat u loyaal was. U bent een echte vriend van de kroon en de beste ridder die ik ooit heb ontmoet.”

Sir Lancelot zwijgt.

…is uitgegeven aan sterke drank, losse vrouwen en andere geneugten van het vlees.

De rest heb ik verspild.

Het is een weinig bekend feit dat sommige mensen specerijen willen die ze niet legaal kunnen verkrijgen. Of het nu tientallen jaren oude oregano is, zout van het Laatste Avondmaal of het vlees van Sean Spicer, sommige mensen houden van vreemde en ongewone kruiden. Om aan deze specerijen te komen, kunnen ze echter maar bij één plek terecht: de Spice Mafia, een bende internationale criminelen die de kunst van de culinaire misdaad beheersen.

Toen ik een paar weken geleden verhuisde, was ik gewaarschuwd voor de Spice Mafia. Ik kreeg te horen dat ik mijn neus schoon moest houden en mijn vaat flauw moest houden, anders zou ik hun toorn op de hals halen. Ik dacht er op dat moment niet echt over na.

Twee weken geleden was ik uit bed gestapt om een ​​glas water te pakken, toen ik vreemde geluiden van buiten hoorde komen. Ik leunde met mijn hoofd uit het raam en zag een man een gat in mijn gazon graven. Ik schreeuwde tegen hem en hij rende weg. Ik dacht er niet veel over na, pakte mijn water en ging terug naar bed.

De volgende ochtend ging ik naar buiten en vulde het gat op. De hele week had ik last van een vervelende niesbui. Dat heb ik tot voor kort niet gecombineerd met de af en toe zwarte stofwolken die verschenen als ik lades en deuren opende.

Een week later werd ik wakker door soortgelijke geluiden. Ik ging naar buiten en begon te schreeuwen. Deze keer waren het er twee, maar ze renden weer weg. Ik besloot het gat af en toe weer op te vullen, in plaats van te wachten tot de ochtend.

De week daarop vroeg ik rond wat er aan de hand was en hoorde ik over de Spice Mafia. Ik ontdekte dat de lokale ring werd gerund door een van de stoerste Spice Gangsters ter wereld, Papa Rika. Ik begon mijn tegenaanval te plannen en me voor te bereiden op de terugkomst.

Een week later stond ik bij het raam te wachten toen ik vier mannen naar mijn gazon zag lopen. Ze begonnen te graven, net zoals ze de afgelopen twee weken hadden gedaan. Ik liet ze doorgaan.

Toen hun schoppen op de grond werden gegooid, kwam ik in beweging. Ik liep het huis uit en schreeuwde zo hard als ik kon. Deze keer renden ze niet; met zijn vieren zouden ze mij gemakkelijk kunnen verslaan in een eerlijk gevecht. Gelukkig had ik het enige wapen mee dat je tegen de Spice Mafia kunt gebruiken: Pepper Spray.

Terwijl ze schreeuwend en huilend wegrenden, onderzocht ik het gat dat ze hadden gegraven. Binnenin zat een metalen doos. Ik heb het mee naar huis genomen om het verder te onderzoeken. Het was duidelijk oud en stond er waarschijnlijk al voordat ik er kwam wonen. Het was ook niet op slot.

Ik opende de doos en ontdekte dat deze gevuld was met glazen potten. Ze waren allemaal gevuld met vermalen bladeren en vakkundig geconserveerd. Toen ik de etiketten bekeek, kon ik er geen vinden die minder dan een eeuw oud was. Ik begon ook op te merken dat ze allemaal hetzelfde kruid waren. Toen besefte ik…

Sinds ik hier woon, leef ik op ingegraven tijm.

Deze IT-professionals bespraken dus de nieuwe internetbeveiligingssoftware die ze op het werk installeerden.

De eerste zegt: “Mijn nieuwe systeem blokkeert advertenties, en met de bescherming op Godzilla-niveau weigert het afbeeldingen met huidskleuren weer te geven.”

De volgende zegt: “Mijn nieuwe systeem blokkeert advertenties, en met het Gamera-beschermingsniveau controleert het de huidskleuren en filtert het specifieke rassen”.

Om niet achter te blijven, zegt de volgende: “Mijn nieuwe systeem blokkeert advertenties en op het Seppuku-beschermingsniveau scrubt het je harde schijf voor je”.

“Mijn nieuwe systeem blokkeert advertenties, registreert de sites die u bezoekt en rapporteert op het volgende niveau over u en uw collega’s aan de overheid” “Oh wacht, sorry, dat is de standaardinstelling”.