Oostelijke grappen

Pasen

Westos

… “Hallo! Ik wil graag wat badkamertegels laten repareren, alsjeblieft. Wanneer kun je komen?”

Tegelzetter: “Volgende afspraak is over 8 jaar.”

Man: “Oh, oké, ik neem het aan.”

Tegelzetter: “Ochtend of middag?”

(Dit is het soort grap dat in communistische landen als Oost-Europa de ronde deed. Handelaars waren fenomenaal moeilijk te bereiken, tenzij je hoog in de hiërarchie van het communistische deel stond)

Iran

De Australiër staat op en begint met zijn armen te zwaaien en te lachen. Als hij weer beneden komt, zegt de Amerikaan

“Wat, *kwam* je hier om te sterven?”

De Australiër antwoordt: “Nee, ik ben hier gisteren gekomen.”

Pasen

Een Oekraïense boer vindt een geest in een fles. De geest doet hem drie wensen. Hij is een domme boer, maar hij weet wat hij wil.

De boer zegt: “Ik wil dat de Chinezen Oekraïne vanuit het oosten binnenvallen en dan teruggaan naar China.”

Dus het gebeurt en het Chinese leger valt Oekraïne binnen vanuit het oosten en verslaat het land gemakkelijk.

Voor zijn volgende wens, voordat de geest zelfs maar zijn zin kan afmaken, vraagt ​​de boer opnieuw aan de Chinezen om Oekraïne vanuit het oosten binnen te vallen en dan naar huis te gaan.

Dus het gebeurt. En de Chinezen verslaan Oekraïne vanuit het oosten.

Voor zijn derde wens vraagt ​​de boer opnieuw aan de Chinezen om Oekraïne vanuit het oosten binnen te vallen en naar huis te gaan.

‘Ik heb je drie wensen gedaan,’ roept de geest. “Waarom hebt u de Chinezen drie keer gevraagd Oekraïne vanuit het oosten binnen te vallen?”

Want om Oekraïne drie keer binnen te vallen, moesten ze zes keer door Rusland gaan

Omdat ze alleen e o p a eten

….toen ze in Georgië stopten voor een tankstop. De oudere vrouw was erg slechthorend en vroeg haar man meestal alles te herhalen.

Een stationwachter kwam naar de auto en begon de brandstoftank te vullen. Terwijl hij een ijdel praatje maakte, vroeg hij of de man van het weer hield, waarop de man antwoordde: ‘Heel graag.’

“Wat zei hij?” vroeg de vrouw.

“Hij vroeg of ik van het weer hield, en ik zei ‘ja’”, antwoordde haar man.

‘Waar gaan jullie allemaal heen’, vroeg de begeleider.

‘O, we gaan naar Jacksonville,’ antwoordde hij.

“Wat zei hij?”, vroeg de vrouw.

“Hij vroeg waar we heen gingen, en ik vertelde hem naar Jacksonville”, antwoordde de man.

‘Waar komen jullie allemaal vandaan,’ vroeg de bediende even later.

‘Oh, we komen uit Maine,’ antwoordde de man.

‘Ah, ik heb twee jaar in Maine gezeten toen ik bij de luchtmacht zat, antwoordde de stewardess. Sterker nog, ik had een relatie met een meisje uit Maine toen ik daar was. Het duurde echter niet lang. Ik moet je zeggen dat dit meisje het slechtste meisje was dat ik ooit heb gekend.’

“Wat zei hij?” vroeg de vrouw.

‘Hij zei dat hij denkt dat hij je kent,’ antwoordde haar man.

Ik weet het niet… Hun verzen zijn niet Pacific.

Een Russische diplomaat en een Amerikaanse diplomaat bespreken de verschillen tussen hun twee systemen.

De Amerikaan probeert het de Rus gemakkelijk te maken het concept van vrijheid van meningsuiting te begrijpen.

“Wanneer ik maar wil”, zegt de Yank, “kan ik helemaal naar de top van de trappen van Capital Hill lopen en schreeuwen: de president van Amerika is een boef en een leugenaar! En niemand zal proberen mij tegen te houden.”

“Hah!, je bent naïef, mijn Amerikaanse vriend.”

‘Ik, zegt de Rus, kan de trappen naar de deuren van het Kremlin beklimmen, op de deuren bonken, de Rode Garde toestaan ​​mij te omsingelen en zo hard als ik kan schreeuwen: ‘De president van Amerika is een boef en een leugenaar!’ en niemand zal proberen mij tegen te houden.’

Nou, Kenia?

En bestelt een drankje. Terwijl hij het drinkt, strompelt een zwaar getekende Aziatische kerel de bar binnen.

“Wat is er gebeurd?” ‘ vraagt ​​de man terwijl hij zijn drankje opdrinkt.

‘Er is een draak 10 kilometer ten oosten hiervandaan.’ De Aziatische kerel raspt voordat hij flauwvalt.

Dus de man stapt op zijn fiets en reist 10 km naar het oosten en ja hoor, daar is een draak. Het is vuur, ik zweer dat het heet genoeg is om bergen te laten smelten, maar uiteindelijk slaagt de man erin het te verslaan. Een Hawaiiaanse monnik komt naar de man toe.

“Je lijkt erg sterk, zou je me willen helpen?” vraagt ​​de Hawaïaanse monnik.

“Tuurlijk, wat heb je nodig?” De man antwoordt. De monnik vertelt hem over een verborgen tempel in de woestijn. Dus huurt de man een privéjet en vliegt de woestijn in, waar hij een sfinx ontmoet. De sfinx vraagt ​​hem een ​​raadsel.

“Wat loopt er ’s morgens op vier poten, ’s middags op twee en ’s avonds op drie?”

Na 13 uur bedenkt de man het antwoord: een mens. De sfinx leidt hem naar de tempel. Terwijl de man door de tempel gaat, moet hij honderden pinguïns doden, maar uiteindelijk bereikt hij de bovenste verdieping waar een rood juweel ligt.

Hij pakt het juweel op en er verschijnt een ruimteschip. Verveeld stapt de man in het ruimteschip en vliegt door de melkweg, waarbij hij een heleboel planeten verkent, waaronder Namek en Saturnus. Uiteindelijk vindt de man een kleine planeet met de oppervlakte van een voetbalveld. Hij zet er een voet op als een boom hem in een hinderlaag lokt.

“Hallo, wil je mij naar de aarde brengen?” vraagt ​​de boom.

“Zeker.” Zegt de man.

“Je bent een geweldige kerel, dus ik zal je één wens vervullen.” De boom belooft.

“Kun je een horloge voor me maken dat de tijd 100% nauwkeurig meet, waar ik ook ben?” Vraagt ​​de man.

“Beseft u hoe geavanceerd die technologie zou moeten zijn? Er zou rekening moeten worden gehouden met de relativiteitstheorie, de zwaartekracht, uw snelheid en talloze andere factoren.” De boom kreunt.

“Oké, kun je voorkomen dat mensen opnieuw berichten plaatsen op r/grappen terwijl je alleen de instellingen verandert?” Zegt de man.

“Wat voor horloge ook alweer?” vraagt ​​de boom.

Een Afrikaanse houthakker solliciteert voor een baan bij een groot houtkapbedrijf. De voorman besluit een praktische route te volgen en overhandigt de houthakker een bijl.

‘Maak een paar zwaaitjes naar die boom daar.’ zei de voorman.

De houthakker loopt naar de boom en velt hem in één keer om.

‘Heilige rook, je hebt een behoorlijke arm! Je bent absoluut aangenomen, maar ik moet weten wat je kunt doen. Probeer deze boom hier eens.’ De voorman wijst op een veel grotere boom.

Eén, twee schommelingen en de boom valt op de grond.

“Dat is ongelooflijk!” riep de voorman. “Waar heb je zo leren hakken?!”

“In het Sahara-woud.” Antwoordde de houthakker.

‘Bedoel je niet de Sahara?’ Vroeg de voorman.

“Daarom ben ik hier.”

[Credit](http://www.reddit.com/r/Jokes/comments/2u248l/a_woodchopper_from_the_middle_east_is_looking_for/)

Er was eens een man uit Oost-Kent,

Wiens gereedschap zo lang was dat het verboog.

Om haar wat problemen te besparen,

hij vouwde het dubbel.

En in plaats van te komen, ging hij.

Een echtpaar wandelt op kerstavond in Oost-Berlijn. Ze voelen een lichte neerslag.

“Ik denk dat het regent”, zegt de man.

“Nee, het sneeuwt”, antwoordt de vrouw.

‘Zullen we het eens aan deze communistische officier vragen? Hij heeft altijd gelijk!’ roept de hoofdpersoon uit. ‘Agent Rudolph, regent of sneeuwt het?

‘Het regent zeker’, antwoordt agent Rudolph voordat hij wegloopt.

De man wendt zich glimlachend tot zijn vrouw. ‘Zie je? Rudolf de Rode kent regen, lieverd.’

Onder Pruisen

In West-Duitsland bepaalt je baan je cijfers.

In Oost-Duitsland bepaalt Marx jouw baan.

De voorman zei: ‘Ik weet niet of dit het soort werk is dat je wilt; hier hakken we bomen.’ De houthakker zei: ‘Dat is precies het soort werk dat ik doe.’ De voorman antwoordde: ‘Oké, hier is een bijl. Laten we eens kijken hoe lang het duurt om deze boom hier om te hakken.’ De houthakker liep naar de boom en gevelde hem met één slag. De voorman zei verbaasd: ‘Oké, probeer die grote daar eens.’ De houthakker ging naar de boom – biff, bam – in twee slagen was de boom omgevallen. “Fantastisch!” riep de voorman. Natuurlijk ben je aangenomen, maar hoe heb je ooit zo leren hakken?’ ‘O,’ antwoordde hij, ‘ik heb genoeg geoefend in het Saharawoud.’ De voorman dacht even na. ‘Je bedoelt,’ zei hij, ‘de Sahara.’ ‘O ja,’ antwoordde de houthakker, ‘het is nu!’

Er was een kerel uit Oost-Texas die een lekke band had. Hij stopte aan de kant van de weg, sprong uit zijn auto, liep de heuvel af en plukte een bosje wilde bloemen. Vervolgens legde hij één boeket bloemen voor de auto en één erachter. Toen stapte hij weer in de auto om te wachten.

Een voorbijganger bestudeerde het tafereel terwijl hij voorbijreed en was zo nieuwsgierig dat hij zich omdraaide en terugging. Hij vroeg de man wat het probleem was. De man antwoordde: “Ik heb een platte teer.” Als antwoord vroeg de voorbijganger: “Maar wat is er met de bloemen?”

De man antwoordde: ‘Als je pech hebt, zeggen ze dat je vuurpijlen aan de voorkant moet plaatsen, en vuurpijlen aan de achterkant! Ik heb het ook nooit begrepen.’

Er was eens een zeer succesvolle boer uit Texas die belangstelling begon te krijgen voor zijn afkomst. Na wat graafwerk te hebben gedaan, traceerde hij zijn afstamming terug naar een klein stadje in Ierland. En zie, ze waren een boerenfamilie. Dus pakte hij zijn koffers en reisde naar Ierland om het stadje te bezoeken om te zien of hij enkele van zijn verwanten kon opsporen.

Nadat hij in Dublin was geland en een uur buiten de stad had gereden, stopte hij in een pub om wat te drinken en te vragen naar zijn familie.

De Texaan ging zitten, bestelde een pint en begon te praten met de Ier die aan de bar zat. Nadat hij zijn verhaal en het doel van de reis had uitgelegd, antwoordde de Ier: “Zeg dat niet! Ik heb nog nooit van je familie gehoord, maar ik ben ook boer. Vertel me eens, hoe is het om te boeren in Texas?”

“Gelukkig,” zei de Texaan, “is het boerenbedrijf in Texas behoorlijk lucratief voor mij geweest. Als je ’s ochtends begon en naar het westen reed, kon je de hele dag rijden voordat je het einde van mijn perceel bereikte. En als je de volgende dag begon en de hele dag naar het oosten reed, zou je het einde van mijn perceel niet bereiken. Hetzelfde geldt voor Noord en Zuid: je zou de hele dag in beide richtingen kunnen rijden en je zou het einde van mijn landbouwgrond niet bereiken.”

“Ah, ik begrijp wat je bedoelt,” zei de Ier, “ik heb ook zo’n tractor.”

Ze zouden de Finse linie overschrijden.

De dokter zegt: “Oké, wat lijkt het probleem te zijn?”

De moeder zegt: “Het is mijn dochter Suzie. Ze krijgt steeds meer trek, ze wordt zwaarder en is de meeste ochtenden ziek.”

De dokter onderzoekt Suzie goed, wendt zich dan tot de moeder en zegt: “Nou, ik weet niet hoe ik je dit moet vertellen, maar Suzie is zwanger. Ik schat ongeveer vier maanden.”

De moeder zegt: “Zwanger?! Dat kan niet, ze is nog nooit alleen gelaten met een man! Heb jij dat wel, Suzie?”

Suzie zegt: “Nee mama! Ik heb nog nooit een man gekust!”

De dokter loopt naar het raam en staart er alleen maar uit.

Even later zegt de moeder: ‘Is er daarbuiten iets aan de hand, dokter?’

De dokter antwoordt: “Nee, niet echt. De laatste keer dat zoiets gebeurde, verscheen er alleen een ster in het Oosten en kwamen er drie wijze mannen over de heuvel. Ik zal verdomd zijn als ik het deze keer ga missen!”

Toen de verdachte de Georgia-linie overschreed, stopte de eerste Trooper snel.

De nieuwe Trooper stopte achter hem en zei: ‘Hé sergeant, waarom stopte je?’

De serge antwoordde: ‘Hij is nu in Georgia. Ze zijn een uur voor op ons, dus we zullen hem nooit te pakken krijgen.

Een vriend vroeg: ‘Waarom was je niet succesvol bij de Arabieren?’

De verkoper legde uit: “Toen ik in het Midden-Oosten werd geplaatst, had ik er alle vertrouwen in dat ik een goed verkooppraatje zou houden, aangezien Cola daar vrijwel onbekend is. Maar ik had een probleem, ik wist geen Arabisch te spreken. Dus was ik van plan de boodschap over te brengen via drie posters…

Eerste poster, een man die door het hete woestijnzand kruipt… Totaal uitgeput en hijgend.

Tweede poster, de man drinkt onze cola en ten derde is onze man nu helemaal verfrist. Vervolgens werden deze posters overal geplakt”

“Dat had moeten werken”, zei de vriend.

De verkoper antwoordde: “Nou, ik sprak niet alleen geen Arabisch, ik realiseerde me ook niet dat Arabieren van rechts naar links lezen…”

Een jonge Amerikaanse soldaat arriveert voor zijn eerste dienstreis in een onontwikkeld gebied van Koeweit en ontdekt al snel dat de zaken nogal streng zijn. Hoewel hij zichzelf de eerste paar dagen kan afleiden, begint hij al snel een beetje ‘ongerust’ te worden en vraagt ​​hij zich af hoe hij daar precies mee om moet gaan. Ten slotte, enigszins beschaamd, benadert hij een andere soldaat.

‘Luister, man,’ fluistert de pas gearriveerde soldaat, ‘ik was ooit een tiener. Ik weet hoe ik ‘voor dingen moet zorgen’ zonder veel inspiratie… maar kom op! Er moet hier iets zijn dat ‘de spanning kan verlichten.’

“Je gebruikt veel eufemismen”, antwoordt de doorgewinterde soldaat.

“Zwijg en vertel me het geheim”, antwoordt de nieuw aangekomen soldaat.

“Nou, wat wil je dat ik doe?”

De nieuw aangekomen soldaat rolt met zijn ogen en raakt geïrriteerd door de lengte van deze grap. “Vertel het me maar!”

Nadat hij om zich heen heeft gekeken om er zeker van te zijn dat niemand luistert, leunt de doorgewinterde soldaat naar hem toe. ‘Oké, luister: achter de kazerne staat een boom. Aan die boom zit een kameel vastgebonden. Als je je voelt… weet je…’

Voordat de doorgewinterde soldaat klaar kan zijn, maakt de nieuw aangekomen soldaat een geluid van walging en trekt zich terug. “Dat is verschrikkelijk!” schreeuwt hij, en hij loopt weg met een zucht.

Maar terwijl de zon ondergaat en het voor de jongeman steeds moeilijker wordt om in slaap te vallen, besluit hij de spreekwoordelijke kogel door te bijten en de ‘lokale remedie’ eens te proberen. Hij sluipt naar buiten achter de kazerne, en inderdaad, daar zit een kameel vastgebonden aan een boom. Nadat hij een paar keer diep adem heeft gehaald (en een emmer heeft gevonden om op te staan), laat de soldaat zijn broek zakken. De volgende paar minuten van deze grap zijn uit fatsoensredenen verwijderd, maar het volstaat te zeggen dat de soldaat die nacht eindelijk wat rust kreeg.

De volgende ochtend benadert de nieuw aangekomen soldaat de doorgewinterde soldaat die hem over de kameel vertelde.

“Nou, ik heb het gedaan”, zegt hij. “Het was niet zo erg als ik dacht.”

“Ja, je raakt er wel aan gewend”, antwoordt de doorgewinterde soldaat. ‘Maar mijn eerste keer dacht ik dat de kameelrit naar het bordeel eeuwig zou duren.’

“Geweldig! Ik heb een oude tempel in Irak bezocht.”

“Ziggurat?”

“Nee bedankt, ik probeer te stoppen.”

…en er staat een groep chique dames in de buurt.

‘Hoi,’ zei hij. “Naar welke school gingen jullie allemaal?”

‘O… Yale,’ antwoordde een van hen sierlijk.

‘NAAR WELKE SCHOOL GAAT JULLIE ALLEMAAL?!”

‘Omdat jullie een verknipte puinhoop zijn, maar ik kan het niet laten om mee te doen!’

Osama Bin Inloggen

Beide zijn bedekt met olie, enorm groot en zijn binnengevallen door het Westen.

Kazen uit Nazareth

De Allahu ak-Bar

Ik rende.

Sandy, duidelijk!

M’laysia

De ene is eutrofiëring, de andere is ‘Jij geweldige Aziaat’

TV-managers besloten om met The Flintstones mee te gaan als een eerste proef om te zien hoe ze ontvangen zullen worden.

Tot nu toe zijn er gemengde recensies.

Mensen in Dubai snappen de humor helemaal niet, maar volgens alle berichten doen de mensen in Abu Dhabi dat wel.

Ik kom uit het Westen en man, het was alsof ik tegen een bakstenen muur praatte.

Kleine Johnny antwoordde als eerste. “Ik wil beginnen als SAS-officier, naar het Midden-Oosten gaan en massa’s militante moslims vermoorden, terugkeren als nationale held, dan miljardair worden, naar de duurste clubs gaan, de beste nymfomane slet voor me vinden, haar een Ferrari geven, een appartement in Copacabana, een landhuis in Parijs, een vliegtuig om door Europa te reizen, een Infinite Visa Card, heel veel cocaïne, en haar ondertussen neuken als een losse schuurdeur in een orkaan.”

De leraar, geschokt en niet wetend wat hij met deze ongelukkige reactie van de kleine Johnny moest doen, besloot niet te erkennen wat hij zei en probeerde gewoon door te gaan met de les.

“En hoe zit het met jou, Sara?”

“Ik wil Johnny’s scherpe juffrouw zijn!”

Hij vertrekt met de trein vanuit Californië, in de hoop een nieuwe baan en nieuwe avonturen te zoeken.

Ergens in Arizona vertraagt ​​de trein bij een klein station en stromen passagiers in en uit. De cowboy kijkt door een raam en ziet een oude Indiaanse man, gekleed in wat lijkt op de kleding van een machtig Indiaans opperhoofd, op het perron zitten. Hij staart naar de oude indiaan totdat een man naast hem in de trein zich voorover buigt en fluistert: ‘Die oude wijze heeft het beste geheugen ter wereld. Hij herinnert zich alles wat hem ooit is overkomen, vanaf de dag dat hij werd geboren! Je kunt hem alles vragen wat hem ooit is overkomen, en hij zal je het juiste antwoord kunnen geven.’

Verbaasd en nieuwsgierig springt de cowboy uit de trein en rent naar de Indiaan toe. “Ben jij de man die alles onthoudt?” vraagt ​​de cowboy. De Indiaan knikt zwijgend. De cowboy probeert een goede vraag te bedenken om aan de Indiër te stellen… maar de conducteur begint iedereen aan boord te roepen, en de trein begint te puffen. “Uhh… ahhh….” de cowboy zoekt verwoed naar iets, alles wat hij aan de indiaan kan vragen.. de trein begint langzaam vooruit te rollen… de cowboy raakt in paniek!

“Ah… wat heb je als ontbijt gehad?!”

“Eieren”, antwoordt de Indiaan.

De cowboy vervloekt zijn gebrek aan creativiteit en sprint terug de trein in. Terwijl hij wegrijdt van het station, moppert hij in zichzelf over de zwakke vraag die hij had gekozen en welke kans hij had gemist. Hij fixeert zich op zijn mislukking en kan geen enkele baan vinden in welke stad dan ook in het hele land. Het enige waar hij om geeft is die Indiër terug vinden en zichzelf verlossen. Hij begint door het hele land te zoeken, op zoek naar bijeenkomsten van Indianen, zwervend van stam naar stam op zoek naar aanwijzingen over de verblijfplaats van het oude opperhoofd. Na verloop van tijd leert hij veel Indiaanse talen en raakt hij vertrouwd met de gebruiken en verhalen van veel van de verschillende groepen. Maar hij kan de chef nog steeds niet vinden. Jarenlang blijft hij zoeken, totdat jaren tientallen jaren worden en uiteindelijk ook hij een oude man is. Op een dag zuchtend van berusting stapt hij vermoeid in een trein naar het westen, terug naar Californië; als hij onvervuld moet sterven, kan hij tenminste sterven waar hij geboren is.

En natuurlijk weet jij, beste lezer, waar dit heen gaat. Omdat het universum zo dol is op een goed verhaal, rijdt de trein een ander onopvallend klein station binnen, ergens in Arizona… en daar, op het perron, zit de chef, die er bijna net zo uitziet als op die noodlottige middag zovele jaren geleden.

Met tranen in zijn ogen strompelt de oude cowboy de trein uit en benadert de oude wijze man met al het respect en de eerbied die hij heeft geleerd tijdens zijn tijd onder de stammen. Terwijl hij zich voorbereidt om zichzelf te verlossen met een nieuw en beter gesprek, steekt de cowboy plechtig zijn hand op en begroet het opperhoofd: “Hoe!”

De chef knikt en zegt:

“Gescrambeld.”

HET EENSTUK ISRAËL

Japan?

– Nee, ik hield de camera stil.

Een professor wordt gevraagd om in het Midden-Oosten te spreken over het onderwerp mensenrechten.

Hij stapt in zijn vliegtuig en arriveert zonder problemen. Hij vervolgt zijn weg naar het podium waar hij gaat spreken. Tot zijn verbazing is de kamer op één man na geheel leeg.

Omdat zijn onderwerp zo belangrijk is, besluit de professor zijn volledige toespraak te houden aan de enige persoon die aanwezig is.

Aan het einde van zijn toespraak is de professor nieuwsgierig naar dit eenmanspubliek en vroeg hem waarom hij de enige persoon in het Midden-Oosten was die naar de mensenrechten kwam luisteren.

De man corrigeert hem onmiddellijk door te zeggen; Het spijt me meneer, maar ik ben de volgende spreker.

Zij Dubai

Lage huurprijzen van Arabië.

Nadat dit was gebeurd, benaderde de premier hem.

*”Liefste Poetin, ik had een probleem. Ik belde mijn familieleden in het oosten om ze een goede nacht te wensen, en ze vertelden me dat ze op het strand van de zon genoten.”*

*”En toen belde ik mijn familie in Kaliningrad om hen een fijne vakantie te wensen, en ze zeiden dat de vakantie al voorbij was.”*

*”En toen belde ik Xi Jinping om hem een ​​gelukkig nieuwjaar te wensen, en hij zei: ‘Wat, het is nog steeds het oude jaar’.”*

Poetin knikte meelevend met zijn hoofd en zei:

*”Ook ik heb dit soort problemen gehad. Ik heb de familie van Prigozhin gebeld om hen te condoleren, maar het bleek dat we hem nog niet eens hadden vermoord.”*

Een nieuwe crisis in het Midden-Oosten brak gisteravond uit toen Dubai Television de toestemming werd geweigerd om ‘The Flintstones’ uit te zenden.

Een woordvoerder van de zender zei: ‘Er werd beweerd dat mensen in Dubai de humor niet zouden begrijpen, maar we hebben gehoord dat mensen in Abu Dhabi dat wel doen.’

“Kerel, raak haar niet aan. Ze heeft OREN!”

Salim Schaduwrijk

Dubreak, Dubai.

Een euthanasie.

Een sommelier Somalische erfgenaam

Generaal Washington besloot dat hij een verblijfplaats voor hem en zijn 43 mannen moest vinden. De eerste plaats die ze vonden was een boerderij. De boer, die zag hoeveel mannen de generaal had geweten, kon de meeste van hen niet op de boerderij houden, maar wilde de zaak helpen, dus stemde hij er in compromis mee in om slechts één soldaat te laten blijven. Washington en zijn mannen spraken erover en waren het erover eens dat Alexander Cox degene zou moeten zijn die zou blijven; een goede soldaat die alle mannen aardig vonden en de boerderij deed hem aan thuis denken. Washington en zijn mannen namen dus afscheid van Cox en zetten hun zoektocht naar onderdak voort. Na een paar uur kwamen ze een bordeel tegen en klopten op de deur en de Madame begroette hen al snel en vroeg wat ze wilden.

“We moeten schuilen totdat deze winterstorm voorbij is”, zei generaal Washington

De mevrouw, bezorgd over al deze mannen rond haar meisjes, dacht erover na

“Hoeveel van jullie zijn er?” vroeg ze voorzichtig

“Tweeënveertig, zonder Cox” antwoordde generaal Washington

“Nou, kom dan maar binnen!” De mevrouw antwoordde opgelucht.

Terwijl ze daar waren, kregen ze een enorme ruzie over de beste manier van transport; eenwieler versus fietsen. De ruzie was zo groot dat ze besloten te scheiden.

Oorzaak scheiding:

Irak en cyclische verschillen

Het is Windows-standaard.

Want er is niemand meer als de klok op nul staat

…maar ISIS

Het leek gewoon te ontploffen

Ik bedoel, het is eerste kerstdag, we kunnen het goede China wel gebruiken.

Jihad en zoek!

Omdat Iran zo ver weg is

Hij vertelde me dat profeten door het dak gingen

Van een shoarmabijtje

Ze hoort nooit meer iets van hen, behalve het nieuws dat de ene baby is geadopteerd door een Mexicaans echtpaar en de andere is geadopteerd door een stel uit het Midden-Oosten.

Jaren later huurt ze een privédetective in om haar twee geadopteerde kinderen op te sporen, zodat ze erachter kan komen hoe hun leven is geweest. Na maanden zoeken komt de onderzoeker bij haar terug met slechts één foto van de jongen die aan het Mexicaanse stel is geadopteerd.

“Er is geen foto van het andere kind!?” zegt de vrouw ontsteld.

De onderzoeker haalt zijn schouders op. ‘Goh, dame! Het is een tweeling! Als je Juan hebt gezien, heb je Amal gezien.’

Ze worden allebei stoned.

Nee, jij bent de bom.

Een compliment in Amerika.

Een argument in het Midden-Oosten.

Iran.

Oman, het hele verhaal is belachelijk.

Ik moest eigenlijk naar Qatar de grens oversteken.

Net als Bon Jovi was ik eigenlijk de hele tijd een gebed in Libanon.

Ik weet dat het niet klinkt als een waargebeurd verhaal, maar ik verzeker je Israël.

Eerlijk gezegd zou ik je meer kunnen vertellen, maar het is Koeweit.

Verbaasd zegt de Amerikaan tegen zijn gastheer:

“In mijn land is goud een zeer kostbaar goed. Het wordt bewaard in Fort Knox, omgeven door een bijna onoverkomelijke betonnen muur, wachttorens, mijnen en prikkeldraad, en bewaakt door honden en soldaten.”

“Zie je”, antwoordt de minister van Oost-Duitsland,

“Dat is het verschil tussen jouw systeem en het onze. Voor ons is de mens het kostbaarste goed.”

Het is behoorlijk Syrië

Het plot is te verwarrend en ik kan me met geen van de personages verbinden.

Als hij plotseling ergens tegenaan stoot. Als hij wat zand weghaalt, ontdekt hij dat het een magische lamp is. Hij begint onmiddellijk over de lamp te wrijven en er verschijnt een geest.

Omdat hij dankbaar was dat hij na 200 jaar werd vrijgelaten, bood de geest de man aan om één wens te doen over iets dat hij echt wilde in zijn leven.

Nou…, de man begon. Omdat ik veel Reddit-vrienden in Europa heb, zou ik er heel graag een keer een paar willen bezoeken. Maar omdat ik zo bang ben om te vliegen of een boot te nemen, denk ik dat ik graag een brug van hier naar Frankrijk zou willen wensen.

De geest denkt even na en zegt: Sorry mijn vriend, dit is technisch gezien een te grote uitdaging. De oceaan is erg diep. Hoe weet ik zeker dat de brug stabiel zal zijn? Nee, helaas moet ik u vragen iets anders te wensen. Het spijt me echt.

De man, een beetje teleurgesteld, denkt even na en vindt iets anders om te wensen. Kijk Genie, tot nu toe had ik niet veel geluk met vrouwen. Ik zie niet helemaal wat ze doen, hun redenen, hoe ze reageren, hoe ze denken… dus ik wil vrouwen begrijpen!

De geest denkt weer even na en antwoordt: die brug zou je graag willen…wil je die met 2 of 4 rijstroken in elke richting?

Ze zouden Qatar George eens moeten bezoeken…

Hij kent alle Koerden.

Want dat zou bazaar zijn

Ik noem het de Goulashnikov.

Een ex-Stasi

Ze baden om meer gas.

… blijkbaar word je door het verbranden van de Koran veel stoneder.

Leraar: Asghar?

Asghar: Hier!

Leraar: Hassan?

Hassan: Aanwezig!

Leraar: Rahal?

Rahal: Een cadeautje, tel tot vier!

Leraar: Bedoel je niet ‘aanwezig en verantwoord’?

Rahal: Nee. Tel tot twee.

Leraar: Wat doe je- BOOM!

Het heet A Kuwait Place

Vriend- “Dat is niet waar, er bestaat nergens in het Midden-Oosten zo’n wet”.

Ik: “Ja, maar je moet ouder zijn dan 13 om Facebook te gebruiken”.

Omdat er op elke hoek doelwitten zijn.

Het verbaasde mij dan ook niet toen ik erachter kwam dat zij uit Qatar kwam.

Daar bewaarden ze de Saladin

Het heet de teleban

De meeste steden vertonen geen afleveringen van The Flintstones, maar Abu Dhabi dooooooooo

als een fijne rode mist.

Twee miljoen moslims sterven en meer dan een miljoen raken gewond.

Irak, Koeweit, de VAE, Saoedi-Arabië en Syrië zijn totaal verwoest en de regeringen weten niet waar ze moeten beginnen met het bieden van hulp bij de wederopbouw.

De rest van de wereld is in shock.

Groot-Brittannië stuurt troepen om de vrede te helpen bewaren.

Saoedi-Arabië stuurt olie- en monetaire hulp.

Latijns-Amerikaanse landen sturen kleding.

Nieuw-Zeeland en Australië sturen schapen, runderen en voedselgewassen.

De Aziatische landen sturen arbeidskrachten om te helpen bij de wederopbouw van de infrastructuur.

Canada stuurt medische teams en voorraden.

President Trump, die niet achterblijft, stuurt twee miljoen vervangende moslims terug.

Het wordt nu Ry-aye mans genoemd.

De verkopen zijn geweldig, maar ik heb nog nooit terugkerende klanten gehad.

Ze noemen het de iRaq.

iRan om het te kopen op de dag dat het werd uitgebracht.

Maar het was uitverkocht… O-Man!

Nadat zijn nieuwe leraar een uur lang had gesproken over het belang van het volgen van je innerlijke natuur langs het pad, onderbrak de man hem en zei: ‘Ik dacht dat het de bedoeling was om je verlangens te verliezen en verlichting te bereiken.’

“Nee, nee”, waarschuwde de leraar. ‘Dat was Zen. Dit is Tao.’

De enige vraag die werd gesteld was: “Wilt u alstublieft uw eerlijke mening geven over oplossingen voor het voedseltekort in de rest van de wereld?”

Het onderzoek was een grote mislukking.

In Afrika wisten ze niet wat ‘voedsel’ betekende.

In Oost-Europa wisten ze niet wat ‘eerlijk’ betekende.

>In West-Europa wisten ze niet wat ‘tekort’ betekende.

In China wisten ze niet wat ‘mening’ betekende.

In het Midden-Oosten wisten ze niet wat ‘oplossing’ betekende.

In Zuid-Amerika wisten ze niet wat ‘alsjeblieft’ betekende.

En in de VS wisten ze niet wat ‘de rest van de wereld’ betekende.

In eerste instantie had ik gelezen dat het zich in Vietnam zou afspelen, maar toen besefte ik dat het een Thaise Po was.

Ze waren voortgekomen uit het doden van de terroristen

Hij leeft nog.

(Leerde van mijn wiskundeleraar uit de zesde klas, de heer Warren)

Hij beschiet de Seychellen aan de kust

Maar alleen gestopt vanwege de Taliban.

De bevolking van dit land bedraagt ​​327 miljoen.

76 miljoen zijn met pensioen.

Dan blijven er 251 miljoen over om het werk te doen.

Er zijn 48 miljoen mensen die permanent gehandicapt zijn.

Dan blijven er 203 miljoen over om het werk te doen

Er zijn 74 miljoen kinderen jonger dan 6 jaar

Dan blijven er 129 miljoen over om het werk te doen

Er gaan 95,2 miljoen kinderen en jongvolwassenen naar school.

Er blijven dus 33,8 miljoen mensen over om het werk te doen.

Op elk moment zijn er ongeveer 4 miljoen mensen op vakantie

Er blijven dus 29,8 miljoen mensen over om het werk te doen

Hiervan zijn er 15 miljoen in dienst van de federale overheid, het leger niet meegerekend.

Er blijft 14,8 miljoen over om het werk te doen.

2,8 miljoen mensen maken deel uit van de strijdkrachten die zich bezighouden met Noord-Korea en het Midden-Oosten.

Er blijft dus 12 miljoen over om het werk te doen.

Neem van dat totaal de 10,8 miljoen mensen die voor staats- en stadsbesturen werken.

En dan blijven er nog 1,2 miljoen over om het werk te doen.

Op elk moment liggen er 188.000 mensen in ziekenhuizen.

Er blijven 1.012.000 over om het werk te doen.

Nu zitten er 1.011.998 mensen in gevangenissen.

Er blijven dus slechts twee mensen over om het werk te doen.

Jij en ik.

En daar ben je,

Op je kont zitten,

Achter je computer grappen lezen.

Leuk. Echt leuk.