Ik bedacht een hilarische grap over fermat
Een meteoroloog, een bioloog en een wiskundige zitten aan het ontbijt.
De meteoroloog zegt: “Ruim binnen mijn foutmarge”.
De bioloog zegt: “Ik veronderstel dat een van hen bevallen is”.
De wiskundige zegt: “Dat gebouw bevat momenteel -1 mensen.”
Als ik een stuiver zou krijgen voor elke keer dat ik iemand mijn twee cent geef…
Ik schrijf graag in notitieboekjes met marges,
Gewoon een oude Bijbel
“Het is hier duurder geweest dan ik dacht, papa”, zei Jimmy tegen zijn vader. “We kwamen in Duitsland aan en waren doodsbang.”
‘Nou, heb je nog geld om te eten totdat ik meer geld voor je kan regelen?’ vraagt papa.
“Ja”, antwoordt Jimmy. “We verdienden wat geld met het opruimen van alle rommel uit een oud huis voor een man. Er zaten een heleboel oude papieren, boeken en zo in. De man zei dat we alles van waarde mochten hebben dat we vonden, maar het was allemaal maar rommel.”
“Oh?” zegt papa. ‘Heb je niets gevonden dat je voor een paar euro kunt verkopen?’
‘Nou, ik had deze oude bijbel, die in behoorlijk goede staat verkeerde, bijna bewaard. Hij was echt oud. Uitgegeven door een of andere Gutenberg-man.’ zegt Jimmy.
‘Zoon, die bijbel was honderden miljoenen dollars waard als hij in goede staat was!’ roept papa uit.
“Wauw! Nou, deze was waarschijnlijk niet zoveel waard”, antwoordt Jimmy. ‘Een man genaamd Martin Luther had overal in de kantlijn gekrabbeld.’
Ik ben begonnen met het verkopen van kleine notitieboekjes
Wat zei de blubberverkoper toen hij ontdekte dat de marges op aardolie beter waren?
Een verzamelaar van zeldzame boeken kwam een vriend tegen die hem vertelde dat hij zojuist een oude bijbel had weggegooid die hij in een stoffige oude doos had gevonden.
‘Bedoel je niet Gutenberg?’ hijgde de verzamelaar.
“Ja, dat was het!”
‘Dwaas! Je hebt een van de eerste boeken die ooit zijn gedrukt weggegooid! Een exemplaar is onlangs voor honderdduizenden dollars geveild!’
‘O, ik betwijfel of dit boek zelfs maar evenveel waard zou zijn. Een kerel genaamd Martin Luther heeft overal in de kantlijn gekrabbeld.’
Als een groep kraaien een moord is…
Ik belde de klantenservice van AMC om te vragen of ik popcornvouchers kon gebruiken om een margestorting te dekken.
Sally’s mama is slim (marginaal NSFW)
Johnny kijkt naar Sally en besluit om wat voor reden dan ook dat hij een spelletje met Sally wil spelen.
Dus hij trekt haar aandacht en trekt plotseling zijn shirt omhoog. En dan, wijzend naar elke tepel, kondigt hij aan: “Ik heb een van DEZE en ik heb een van DEZE”… en kijkt Sally aan met een typische kinder-neener-grijns.
Sally denkt even na, trekt haar eigen shirt omhoog, kijkt naar beneden en kondigt vrolijk aan Johnny aan: “Nou, ik heb er een van DEZE en ik heb er ook een van DEZE!!” en ze grijnst met dat typische ‘ik liet je’-gezicht van een kind.
Dus Johnny, die geëvenaard is, besluit de lat hoger te leggen, trekt zijn lades naar beneden, wijst naar zijn worstje en roept uit: “Nou, ik heb er een van DEZE !!”.
Sally, die nu begrijpt hoe het spel wordt gespeeld, trekt haar broek naar beneden, kijkt naar beneden en is geschokt als ze ziet dat ze niet heeft wat Johnny heeft. Johnny, die ziet dat hij ‘gewonnen’ heeft, begint te lachen en Sally eindeloos te beschimpen. Sally is er kapot van dat ze wordt gepest door Johnny en rent huilend naar huis.
De volgende dag spelen Sally en Johnny weer in de zandbak en Johnny besluit dat het tijd is om opnieuw te kijken of hij Sally in woede kan krijgen, dus begint hij het spel opnieuw door zijn shirt op te kloppen.
“Ik heb een van DEZE en ik heb een van DEZE!!”
Sally volgt haar voorbeeld, trekt haar shirt omhoog en antwoordt: “Ja, ik heb er een van DEZE en ik heb er ook een van DEZE”.
Johnny, die voelt dat de overwinning nabij is, trekt opgewonden zijn broek naar beneden en roept: “Nou, ik heb er een van DEZE… en JIJ NIET!!” En Johnny lacht en lacht. Hij begint op dezelfde manier te treiteren als de dag ervoor.
Sally wacht op Johnny, maar huilt deze keer niet en rent niet weg. Als Johnny wat kalmeert, trekt Sally pas daarna haar broek naar beneden en zegt:
“Nou, Johnny, ik heb er een van DEZE… en mijn moeder zegt dat ik met een van DEZE er zoveel kan krijgen als ik wil”.
Tot wie bidden zakenlieden?
Een motorfiets, een busje en een auto wedden tegen elkaar om te zien wie de beste wie is in een uithoudingsrace.
Waarom stak The Economist de weg over?
Toyota en Ford besloten een roeiwedstrijd te houden
Ford had een crisisoverleg, huurde de beste analisten en adviseurs in, en na een half jaar kwamen ze met een conclusie: de Toyota-roeiboot had 8 roeiers en één stuurman, terwijl bij Ford één man aan het roeien was en 8 tegen hem schreeuwden.
Conclusie van Ford: de roeier moet harder werken.
Volgend jaar won Toyota bij de wedstrijd met een nog grotere marge.
Dus werd de roeier ontslagen.
Reddit’s taartdag marginaliseert de mensen die geen recept voor een taart hebben.
Waarom is succes in de scheerindustrie zo moeilijk?
De volgende generatie van de Nigeriaanse e-mailzwendel is hier:P
Golgotha Groeten in de naam van de ALMACHTIGE
Ik ben mevrouw Monica Gorgia uit Zwitserland. Ik ben getrouwd met de heer Joseph Gorgia, een rijke zakenman hier in Burkina Faso. wij zijn toegewijd christen.
Wij bezitten een papierfabriek in Nigeria waar we momenteel een grote voorraad toiletpapier hebben.
Wij hebben met grote ontsteltenis de tekorten in uw supermarkten opgemerkt en wij willen u een zakelijke kans bieden.
Wij willen graag gratis 1000 pallets 3-laags toiletpapier naar u verzenden, die u vervolgens met een grote marge aan anderen kunt verkopen. We doen dit uit de goedheid van ons hart, omdat het heel christelijk is.
Het enige wat wij van u vragen is om de kosten van de vracht te dekken. Omdat we verschillende zakelijke contacten hebben, zijn we erin geslaagd om dat op $ 5000 te krijgen.
Als u dit prettig vindt, verzoeken wij u zo spoedig mogelijk per e-mail terug te keren, waarna ik zo snel mogelijk zal antwoorden met de rekeninggegevens waarmee u een storting kunt doen.
Uw zuster, mevrouw Monica Gorgia.
Laat mijn situatie alstublieft uw hart raken
Op een dag werd een wiskundige dood aangetroffen in zijn kantoor.
In de marge stonden de woorden: “Dit is de meest ingewikkelde vergelijking die ik ooit heb gezien”
Tijdreiziger praat met een wiskundige
‘Laat me zien hoe je het hebt bewezen’, zegt de wiskundige.
‘Inderdaad! Ik heb het bestudeerd voor mijn proefschrift.’
De tijdreiziger gaat dan verder met zijn bewijs.
“Bedankt, reiziger, ik wilde aantekeningen maken, maar op dit moment heb ik alleen dit boek met een kleine marge.”
Vorig semester ontmoette ik deze man in mijn businessclass
Ving vertelde me vaak dat hij het hier leuk vindt en niet blij is met de hoge verwachtingen van zijn familie. Ik voelde me slecht voor hem. Hij zou hier eigenlijk kunnen uitblinken, terwijl ik het gewoon gemiddeld doe en mijn diploma verspil. Hij maakte vaak grapjes over het veranderen van zijn naam in Bruce Lee of zoiets en zich verstoppen zodat hij nooit meer terug hoefde.
Op een dag nadat hij in de economieles over winstmarges of iets dergelijks heeft geleerd, vertelt Ving me hoe hij een zus heeft die Ling heet en die net op uitwisseling is aangekomen op een andere universiteit, maar in dezelfde stad, en zegt dat het cool zou zijn als we allemaal samen rondhingen, omdat hij haar al jaren niet meer had gezien.
We gingen allemaal naar het strand en Ving, Ling en ik vormden een onwaarschijnlijk trio. Ling was ook behoorlijk goed, maar we leefden allebei in de schaduw van Ving. Ving zorgde ervoor dat we meer zelfvertrouwen kregen in onszelf, en dat ik ook optimistischer werd over mijn vooruitzichten. Het was jammer dat ze over een paar maanden terug moesten naar China.
Het bleef niet lang zo goed.
Ving begon me meer te vertellen over hoe hij de hoge verwachtingen die zijn familie van hem had, niet leuk vond. Hij zei dat hij het gevoel had dat hij zich hier echt had gevonden en dat hij niet meer terug wilde.
Ik was aanvankelijk sceptisch en dacht dat dit een slecht idee was, maar op dit punt in onze vriendschap was ik er feitelijk afhankelijk van geworden dat hij door al mijn universiteitsvrienden als cool werd beschouwd. Het feit dat ik de beste vriend van Ving ben, heeft ervoor gezorgd dat ik in clubs belandde waar ik anders niet het uiterlijk had om binnen te komen. Hij zei dat zijn zus Ling al bij het complot betrokken was en dat we gewoon zijn instructies moesten opvolgen.
Hij moest eerst zijn naam veranderen.
We gingen met z’n drieën naar het Local Citizenship Bureau van de stad om Ving’s naam te veranderen. “Wat ga je je naam veranderen in Ving?” vroeg ik. “Bruce Lee”, grapte hij. Hij liep naar de balie, zijn ogen waren ernstig gericht op de persoon achter de kassa.
Ving liep naar de kassa terwijl Ling en ik een paar meter achter hem stonden. Hij vroeg om zijn naam te veranderen. Hij haalde zijn geboorteakte tevoorschijn. Na een korte discussie zei de baliemedewerker: “Oké, hier is het formulier dat u moet invullen om uw naam te wijzigen, maar u moet wel $300 transactiekosten betalen om uw naam te wijzigen.” Ze hield een papiertje omhoog met het honorarium van $300 erop.
Ving ging onmiddellijk zitten en begon langzaam in tranen uit te barsten. We renden naar boven om te kijken wat er aan de hand was. “Ik heb geen $300…” Hij zei huilend: “Misschien heb ik een grote fout gemaakt”. Zijn zus Ling nam het honorarium uit de hand van de kassier en keek neer op haar broer die ongecontroleerd op de grond lag te huilen. Ze had ook geen idee wat ze moest doen.
Dit was mijn moment. Dit was mijn moment om de dag te redden en de twee mensen te helpen die mij zo veel hadden geholpen in mijn eigen leven. Ik haalde diep adem.
“Stop niet, wees Lee, Ving. Houd die vergoeding vast, Ling”