Beschrijving Grappen

Elke dag worden hier honderden grappen gepost, en sommige ervan zijn niet eens opnieuw gepost.

De echte grap zit altijd in de beschrijving!!!

Er was een kind,

Zijn leraar vroeg hem de eerste vier letters van het alfabet te leren,

Hij vroeg het als eerste aan zijn moeder en zij zei: ‘Hou je mond’, want ze was aan de telefoon.

Hij vroeg zijn vader om de tweede en hij zei: “180!” omdat hij aan het darten was,

Hij vroeg zijn zus om de derde en zij zei ‘Michael Jackson’ omdat ze naar muziek luisterde.

Hij vroeg zijn kleine broertje om de vierde en hij zei: “de hele dag in mijn kleine brum brum auto!”

Toen de leraar hem vroeg de eerste vier letters op te sommen, zei hij: “Zwijg!”

Toen vroeg ze: “Hoe oud denk je dat ik ben?”

Hij antwoordde: “180!”

Ze vroeg: “Wie denk je dat je bent?”

Hij zei: “Michael Jackson!”

Ten slotte vroeg ze: “Hoe denk je dat je hieraan kunt ontsnappen?”

Waarop hij antwoordde: “In mijn kleine bezemwagen, de hele dag!”

Thnx, fijne dag

Weet je wat ik haat aan sommige grappen die in deze sub worden ingediend?

Wanneer mensen de titel in de beschrijving herhalen.

Ze vragen haar om een ​​beschrijving en ze zegt: “Hij is 1,80 meter lang, goed gebouwd en heeft dik, krullend haar.”

Haar vriendin zegt: ‘Waar heb je het over? Je man is anderhalve meter lang, kaal en te zwaar.’

En ze zegt: “Wie wil die terug?”

stevig, ik denk dat het een bal is”, zegt de leraar, “nee! Het is een oranje. ‘Johnny komt als volgende naar voren en reikt naar binnen’ het is rechthoekig en stevig, het is een gum! Leraar zegt nee “Het is een mueslireep” vuile Ernie staat op en zegt “juf, ik reik in mijn zak en val iets lang hard met een stevige roze punt” de leraar snakt naar adem “dat is walgelijk!!!!” Dirty Ernie zegt: “Nee, het is een potlood”

Sally zegt “een bal” en de leraar zegt “nee, het is een sinaasappel”. De leraar reikt dan naar binnen en zegt: “Wat ik voel is glad, plat en flexibel, David, wat is het?” David zegt “een stuk papier?” “Nee” zegt de leraar “een stuk aluminiumfolie” Johnny staat op, reikt in zijn zak en zegt “juf! Ik voel iets lang en hard met een stevige roze punt, wat voel ik?” De leraar roept: “JOHNNY, DAT IS WALGELIJK!” Johnny zegt: ‘Nee, het is een potlood’

en hij zegt: “Hé man, ik heb heel erge rugpijn.” De dokter vraagt ​​waarom, en de man zegt: “Nou, ik kwam thuis van mijn werk en vond mijn vrouw naakt in bed, en het was duidelijk dat daar nog een man was, dus ik begon te kijken. Ik ging naar het raam en zag een naakte man over straat rennen. Dus ik pakte de koelkast en gooide die naar hem”. De dokter kan het niet geloven, maar schrijft een beschrijving voor hem en stuurt hem op pad. een paar minuten later komt er nog een man met rugpijn binnen. Desgevraagd zegt hij: “nou, ik was te laat op mijn werk en verliet mijn huis naakt, en ik trok mijn kleren aan terwijl ik wegging en uit het niets werd ik getroffen door een koelkast”. De dokter is verbaasd, maar schrijft een beschrijving en stuurt hem op pad. Er komt nog een man met rugpijn binnen. De dokter zegt: “Je bent geraakt door een koelkast of je hebt met een koelkast gegooid”, zegt de man:

“Geen dokter, ik lag in de koelkast”

De titel is zeer verkeerd geïnformeerd.

Ik zei: “Dat was dus makkelijk. Wat kan ik voor jullie halen, jongens?”

Hij zei: “Mijn vrouw heeft haar nieuwe puppy verloren. Het is een dik, harig ding met bolle ogen.”

Ik zei: “Goede beschrijving, maar hoe zit het met de hond?”

Dus belde ik ze op en zei: ‘Ik zag het bericht in je raam. Ik denk dat ik je misschien kan helpen.’

“O ja?” antwoordde een gretige stem.

“Ja,” zei ik. ‘Als je mij een beschrijving geeft van hun uiterlijk, kan ik eropuit gaan en naar ze zoeken.’

Onlangs ging een radeloze vrouw samen met haar buurvrouw naar het plaatselijke politiebureau om te melden dat haar man vermist was. De politieman vroeg om een ​​beschrijving van de vermiste man. De vrouw zei: ‘Hij is 35 jaar oud, 1,80 meter lang, heeft donkere ogen, donker golvend haar, een atletisch postuur, weegt 185 pond, is zachtaardig en goed voor de kinderen.’ De buurman protesteerde: ‘Uw man is 1,80 meter lang, mollig, kaal, heeft een grote mond en is gemeen tegen uw kinderen.’ De vrouw antwoordde: ‘Ja, maar wie wil HEM terug?’

“Kun je mij geen betere beschrijving geven?” zei hij.

‘Oké,’ antwoordde ik, ‘een heer veegde met zijn tedere hand over het metalen gedeelte van uw motorvoertuig, meneer.’

‘Kunt u mij alstublieft een beschrijving ervan geven?’ vroeg de man.

‘Zeker,’ antwoordde ik. “Het zijn ronde plastic schijfjes waarop muziek of andere digitale informatie is opgeslagen.”

Al snel komt er een ober naar hun tafel.

Ober: Goedenavond, wat wilt u bestellen?

Vrouw: Ik wil graag de salade, geen noten alstublieft.

Ober: Zeker, mevrouw.

De man buigt zich snel naar zijn vrouw toe.

Man: Maar er wordt in de menubeschrijving niets over noten vermeld?

Vrouw: Ja, dat weet ik, maar ik ben allergisch voor noten, dus ik zeg het voor de zekerheid.

Man: Oh, ik zie het.

Ober: En hoe zit het met u, meneer? Wat zou je willen?

Man: Oh, ik wil graag de Ribeye Steak, geen bijen alsjeblieft.

Hij gaat naar de politie, die hem om een ​​beschrijving van de aanvallers vraagt.

“Om eerlijk te zijn, het gebeurde allemaal zo snel…”

Een schildpad wordt overvallen door drie slakken. Op de vraag van de politie om een ​​beschrijving te geven van wat er is gebeurd, antwoordt hij: “Ik weet het niet, het is allemaal zo snel gebeurd!”

De projectmanager legt enthousiast uit hoe de aanvalsonderzeeër veel sneller zal zijn dan een vijand dankzij een innovatief ontwerp dat de sleepkrachten drastisch vermindert. De generaal vraagt ​​hoe het met de voortgang gaat.

De manager antwoordt: “Het voortstuwingssysteem is compleet, ik denk dat het klaar is voor een korte reis”.

De generaal knikt en vraagt: “En hoe zit het met het wapensysteem? Zijn we klaar om ook een torpedovuur te testen?”

De manager denkt even na en antwoordt: “Nou ja, ik denk dat we ook kunnen proberen een paar live-rondes af te vuren”.

De generaal straalt en wendt zich tot zijn secretaris: “Oké privé, ik wil dat je een memo schrijft aan de basis waarin je hen opdraagt ​​zich voor te bereiden. Houd er rekening mee dat we codenamen gebruiken voor onze prototypes, kom met iets passends.”

De generaal loopt weg en laat de secretaris de details uitzoeken. De secretaris denkt even na en begint dan het briefje uit te typen:

Testvoertuig: SS Mary Poppins

Testbeschrijving: Een supercaviterende expeditie met explosieven

De barman vraagt: “Wil je iets drinken?”

De panda antwoordt: “Nee bedankt, ik ben hier alleen om te eten.”

“Dus, wat wil je eten?”

“Ik neem gewoon de frietjes.”

De barman serveert de panda, die van de maaltijd geniet. Hij vraagt: “Is uw betaling nu contant of met een kaart?”

De panda antwoordt kalm: “Oh, kaart maar.”

Na het betalen staat de panda op en haalt een pistool tevoorschijn. Hij vuurt een paar schoten af ​​in de richting van een paar mannen, waarbij hij sommigen doodt.

De barman roept geschokt: “Waar was dat in vredesnaam voor? Je hebt zojuist vier mannen vermoord!”

De panda zegt: “Ik ben een panda, man. Zoek het maar op.” De panda verlaat dan abrupt de bar.

De barman is verward en zoekt ‘Panda’ op op Google. De beschrijving zei:

“De reuzenpanda is een berensoort die endemisch is in China. Hij wordt gekenmerkt door zijn opvallende zwart-witte vacht en ronde lichaam. Hij eet scheuten en bladeren.”

Credits voor “Eats, Shoots, & Leaves: de nultolerantiebenadering van interpunctie” door Lynne Truss

In de allereerste setbeschrijving in het script stond dat het podium overschilderd moest worden met willekeurige woorden en zinsneden.

Toen ik de opdracht inleverde, kwam mijn leraar naar mij toe en vroeg: “Waarom heet jouw script ‘The Pun’ en waarom staat de vloer vol met zinnetjes?”

“Omdat mijn script een woordspeling is!”

De politie ondervraagt ​​de slak en vraagt ​​om beschrijvingen van de verdachten.

“Ik weet het niet”, zegt de slak. “Het gebeurde allemaal zo snel.”

“Waar kunt u naar uitkijken in de vorm van een promotie in uw functie?” vroeg de rabbijn.

‘Nou, ik ben de volgende in de rij voor de baan van de monseigneur.’ antwoordde de priester.

“Ja, en wat dan?” vroeg de rabbijn.

‘Nou, daarna kan ik bisschop worden.’ zei de priester.

“Ja, en dan?” vroeg de rabbijn.

“Als ik heel hard werk en mijn werk als bisschop goed doe, is het voor mij mogelijk om aartsbisschop te worden.” zei de priester.

“Oké, wat dan?” vroeg de rabbijn.

De priester begon een beetje geïrriteerd te raken en antwoordde: ‘Met een beetje geluk en heel hard werken kan ik misschien kardinaal worden.’

“En dan?” vroeg de rabbijn.

De priester begint nu echt boos te worden en antwoordt: “Met heel veel geluk en heel moeilijk werk en als ik op de juiste plaatsen op de juiste momenten ben en mijn politieke spelletjes precies goed speel, kan ik misschien, heel misschien, tot paus worden gekozen.”

“Ja, en wat dan?” vroeg de rabbijn.

“Goed verdriet!” schreeuwde de priester. “Wat verwacht je dat ik zal worden, GOD?”

‘Nou,’ zei de rabbijn, ‘een van onze jongens heeft het gehaald!’

Hij heeft zijn rooster overhandigd en zijn ogen lichten op: “Geweldig, het is broodjedag!”. De supervisor is verbaasd bij het zien van zo’n enthousiasme voor zo’n alledaags karwei als het bakken van broodjes, maar inderdaad, de nieuweling gaat er vol enthousiasme en zwier mee aan de slag en zet al snel broodjes klaar die de supervisor nog nooit heeft gezien of geproefd, fantasierijk ontworpen en met een smaak en textuur die alle lof of zelfs maar beschrijving te boven gaat.

De volgende dag is het weer hetzelfde als de nieuweling binnenkomt en naar het rooster kijkt: “Wauw, volkorenbrooddag!”. En inderdaad, hij steekt dezelfde gedrevenheid en expertise in het maken van volkorenbroden als de dag ervoor in de broodjes, en al snel verkopen ze als iets waarvoor er een passende vergelijking zou moeten zijn als je een verhaal vertelt over een bakkerij.

Op woensdag werpt hij één blik op de woorden “Deense Gebaksdag” op het rooster en barst onmiddellijk in gezang uit, waarbij hij dienblad na dienblad met prachtig gevormde en sappige Deense gebakjes tevoorschijn haalt, en op donderdag de opgewonden kreet van “Donutdag! Ja!!!” luidt een acht uur durende dienst donuts in waarvoor God Zelf de zonden van een hele wereld zou vergeven.

Maar op vrijdag:

“Ik begrijp het niet”, zegt de teleurgestelde opzichter tegen de meesterbakker. “Het is zijn taartdag en hij heeft nauwelijks moeite gedaan.”

….van het feit dat zijn vrouw zes kinderen had gekregen, begint haar ‘moeder van zes’ te noemen in plaats van haar voornaam. De vrouw was aanvankelijk geamuseerd.

Een paar jaar later is de vrouw de beschrijving van haar man beu geworden. “Moeder van 6, geef me een biertje!” Dit soort situaties bereikte een kookpunt.

Ten slotte zei hij, terwijl hij met haar man op een feestje was, gekscherend: “Hé moeder van zes, het is tijd om te gaan!”

De vrouw riep: “Ik kom zo bij je – vader van vier!”

[vond dit terwijl ik door YouTube-reacties scrolde]

Er is net een winkel geopend die echtgenoten verkoopt,

waar een vrouw naartoe kan gaan om een ​​echtgenoot te kiezen.

Bij de instructies bij de ingang staat een beschrijving van de werking van de winkel. Je mag de winkel SLECHTS EENMAAL bezoeken!

Er zijn zes verdiepingen en de eigenschappen van de mannen nemen toe naarmate de klant de verdiepingen beklimt.

Er is echter een addertje onder het gras..

Je mag elke man van een bepaalde verdieping kiezen,

of je kunt ervoor kiezen om een ​​verdieping hoger te gaan,

maar je kunt niet terug naar beneden, behalve om het gebouw te verlaten!

Dus een vrouw gaat naar de Echtgenotenwinkel om een ​​echtgenoot te vinden.

Op de eerste verdieping staat op het bordje op de deur:

Verdieping 1 – Deze mannen hebben een baan en hebben de Heer lief.

Op het bord op de tweede verdieping staat:

Verdieping 2 – Deze mannen hebben een baan, houden van de Heer en houden van kinderen.

Op het bord op de derde verdieping staat:

Verdieping 3 – Deze mannen hebben een baan, houden van de Heer, houden van kinderen en zien er buitengewoon knap uit.

‘Wauw,’ denkt ze, maar ze voelt zich gedwongen om door te gaan.

Ze gaat naar de vierde verdieping en op het bord staat:

Verdieping 4 Deze mannen hebben een baan, houden van de Heer, houden van kinderen, zien er goed uit en helpen met het huishouden.

“O, heb medelijden met mij!” roept ze uit: ‘Ik kan er nauwelijks tegen!’ Toch gaat ze naar de vijfde verdieping en er staat op het bord:

Verdieping 5 Deze mannen hebben een baan, houden van de Heer, houden van kinderen, zijn prachtig, helpen met het huishouden en hebben een sterke romantische inslag.

Ze komt zo in de verleiding om te blijven, maar ze gaat naar de zesde verdieping en op het bord staat:

Verdieping 6: U bent bezoeker 4.363.012 op deze verdieping. Er zijn geen mannen op deze verdieping. Deze verdieping bestaat uitsluitend als bewijs dat het onmogelijk is vrouwen tevreden te stellen.

Bedankt voor het winkelen bij de Echtgenootwinkel. Let op uw stappen als u het gebouw verlaat en een fijne dag verder!

De bezorgde burger is altijd waakzaam en biedt zijn hulp aan en vraagt ​​hoe het verloren individu eruit ziet, en de vrouw beschrijft een jong meisje dat een beetje op haar lijkt.

Ze besluiten uit elkaar te gaan om meer terrein te bestrijken, en na een tijdje ziet de bezorgde burger een meisje dat aan de beschrijving voldoet. ‘Denise! Denise, ben jij dat?’ vroeg hij.

Ze zweeg even en sneerde: ‘Natuurlijk ben ik het nichtje, dingus. Waar is in hemelsnaam de tante?’

De inmiddels schoonmoeder van de mannen besluit ze allemaal te testen.

Ze besluit ze allemaal afzonderlijk mee te nemen op een wandeling.

De schoonmoeder neemt de eerste man mee op een wandeling. Ze valt “per ongeluk” in een diepe vijver. De man aarzelt niet, hij springt erin en redt haar. De volgende dag krijgt de man telefonisch bericht dat hij 500 dollar heeft ontvangen met als omschrijving: “bedankt voor alles wat je voor mij hebt gedaan – Je schoonmoeder, Sarah

Ze test vervolgens de tweede man en valt opnieuw “per ongeluk” in dezelfde vijver. Hij aarzelt ook niet en springt erin om haar te redden. De volgende dag krijgt ook hij een melding op zijn telefoon dat hij 500 dollar heeft ontvangen, ook met de omschrijving: “bedankt voor alles wat je voor mij hebt gedaan – Je schoonmoeder, Sarah

Ze test dan de derde man en valt opnieuw “per ongeluk” in de vijver. De man kijkt om zich heen of iemand het kan zien, besluit dat niemand kijkt en loopt weg. De volgende dag krijgt hij telefonisch bericht dat hij ook 500 dollar heeft ontvangen met de omschrijving: “bedankt voor alles wat je voor mij hebt gedaan – je schoonvader, James”

De Reiziger: Hé, wat doe je daar, kerel?

Met zijn oor tegen de grond gedrukt zegt de inheemse Amerikaan: “Twee blanke mannen… 3 paarden en een huifkar… reizend naar het noordwesten”

De Reiziger: Wauw, dat is indrukwekkend! Kun je dat allemaal vertellen door naar de grond te luisteren?

Nog steeds op de grond liggend kijkt de Indiaan op naar de reiziger

‘NEE. Dat is slechts een beschrijving van de mensen die mij hebben overreden.’ zegt de inheemse Amerikaan.

Ik vroeg haar of ze een beschrijving van de man had. Ze zei: “Nee, maar maak je geen zorgen, ik heb het kenteken.”

Hij stond in heel New York City bekend als ‘L’incubo’ (de nachtmerrie), omdat hij de meest gruwelijke misdaden zou begaan, maar alleen ‘s nachts. De politie heeft elke dag naar hem gezocht, maar zonder resultaat.

Vijf politieagenten verloren snel de hoop en stopten tijdens hun pauze om te bidden in een nabijgelegen kerk. Ze liepen de lege kapel binnen en vielen op hun knieën bij het zien van het kruisbeeld. Sommigen huilden zelfs toen ze God smeekten om hen te helpen gerechtigheid te brengen voor de levens die deze vreselijke man verloren had.

Net als de agenten op het punt staan ​​te vertrekken, komt de priester zijn kantoor uit om hen te begroeten. Eén officier merkt meteen iets vreemds op: het gezicht van de priester leek opvallend veel op de beschrijving van L’incubo, maar pas toen de officier hem de hand schudde, zag hij zijn koude, donkere ogen vergezeld van een dreigende grimas van een glimlach en wist het meteen…

“L’INCUBO!!!” De agent sprong achteruit en pakte zijn pistool. De andere vier deden hetzelfde. Terwijl de priester langzaam zijn handen boven zijn hoofd hief, begon hij te lachen. Met een dik Italiaans accent zegt hij:

‘Nou, ik denk dat de politie toch niet zo incompetent is, aangezien je dwars door mijn… altaar-ego heen hebt gekeken.’

De politie arresteerde hem ter plekke.

Een man krijgt een auto-ongeluk langs een drukke laan. Zijn auto is totaal total loss, de bumper is eraf gevallen, de lichten zijn kapot, er ligt overal glas. Woedend stapt hij uit zijn auto en begint tegen de andere bestuurder te schreeuwen. De andere bestuurder gluurt uit zijn raam en draagt ​​een feloranje hoed. Er gaat een kort moment voorbij en de andere bestuurder zet zijn auto weer in de versnelling en rijdt weg van de plaats van het ongeval.

De man is verbijsterd, hoe kon dit gebeuren? Hij praat met de politie en doet aangifte bij de politie. Zij stellen dat een andere man die aan de beschrijving voldeed en een feloranje hoed droeg, ook een rapport had ingediend dat vergelijkbaar was met de zijne, slechts 15 minuten geleden. Hij is woedend en eist te weten wie de man is. Een agent vertelt hem dat het niemand minder is dan de plaatselijke rechter, rechter Paul.

De man eist dat rechter Paul wordt gearresteerd wegens het plegen van een aanrijding tegen hem. Hij zegt te weten dat hij de oranje hoed zou herkennen en de auto van de rechter komt overeen met de beschrijving. De politie is het daarmee eens en neemt rechter Paul in hechtenis.

Rechter Paul is woedend, omdat hij de ergste dag nog erger heeft gemaakt nu hij is gearresteerd door dezelfde politieagenten bij wie hij zojuist aangifte heeft gedaan. Eerst werd zijn auto gestolen. Ten tweede namen ze zijn oranje gelukshoed mee. Ten derde wordt zijn auto teruggebracht naar zijn oprit, waarbij de hele voorkant is vernield. En bovendien werd hij er valselijk van beschuldigd dat hij zijn eigen auto had laten crashen en het toneel was ontvlucht!

Ik denk dat het maar aantoont dat je een rechter nooit op basis van zijn dekmantel moet beoordelen.

“Ik heb Chuck Norris een keer met de vuist gestoten en heb het overleefd”.

Een advocaat was een politieagent aan het ondervragen tijdens een misdrijfproces – het ging als volgt:

Vraag: Agent, heeft u mijn cliënt het toneel zien ontvluchten?

A. Nee meneer, maar ik heb vervolgens een persoon gezien die voldeed aan de beschrijving van de dader, een paar straten verderop wegrennen.

Vraag: Agent, wie heeft deze beschrijving gegeven?

A. De officier die ter plaatse reageerde.

V. Een collega-agent gaf de beschrijving van deze zogenaamde dader. Vertrouwt u uw collega-agenten?

A. Ja meneer, met mijn leven.

V. Met je leven? Laat mij u dit vragen, agent: heeft u een kleedkamer op het politiebureau, een kamer waar u zich omkleedt ter voorbereiding op uw dagelijkse taken?

A. Ja meneer, dat doen we.

Q. En heb je een kluisje in die kamer?

A. Ja meneer, dat doe ik.

V. En heeft u een slot op uw kluisje?

A. Ja, meneer.

Vraag: Hoe komt het nu, agent, als u uw leven aan uw collega-agenten toevertrouwt, dat u het nodig vindt om uw kluisje op te sluiten in een kamer die u deelt met diezelfde agenten?

A. Ziet u meneer, we delen het gebouw met een gerechtsgebouw, en het is bekend dat advocaten soms door die kamer lopen.

Daarop barstte de rechtszaal in lachen uit en werd prompt een pauze afgekondigd.

Ze kon de link niet vinden in de beschrijving.

Hij ontvangt informatie dat de Indiase zakenman de volgende dag om 12.00 uur een snel gesprek zal hebben met een andere medewerker op een drukke markt. Hij krijgt ook een beschrijving van het doelwit en wordt gewaarschuwd dat het doelwit hoogstens een paar minuten zal blijven. Die nacht gaat de huurmoordenaar met zijn sluipschutter op het dak van een gebouw zitten en raakt hij gewend aan de omgeving.

Al om 08.00 uur is de markt gevuld met Indiërs die hun goederen proberen te verkopen. Het is bijna onmogelijk om de mensen die komen en gaan te volgen. De huurmoordenaar is echter bekwaam. Hij houdt alle ingangen tegelijk in de gaten, en het is zijn vaardigheid die hem in staat stelt zijn doelwit te spotten.

Hij past zijn vizier aan en zet hem in de rij voor de perfecte killshot. Dan zet hij zijn laserpuntvizier aan. “Verdomme, ik denk niet dat mijn laser werkt! Ze hebben allemaal rode stippen!” Hij zegt.

Omdat PIE RATING in hun functieomschrijving staat.

Advocaat: die een document van 15.000 woorden schrijft en het een ‘briefing’ noemt.

Accountant: die van alles de kosten kent en van niets de waarde.

Auditor: die na de slag arriveert en alle gewonden bajonett.

Bankier: die je zijn paraplu leent als de zon schijnt en hem terug wil zodra het begint te regenen.

Econoom: wie weet morgen waarom de dingen die hij gisteren voorspelde vandaag niet zijn gebeurd.

Statisticus: die goed is met cijfers, maar niet de persoonlijkheid heeft om accountant te zijn.

Actuaris: die een nepbom meeneemt in een vliegtuig, want dat verkleint de kans dat er nog een bom in het vliegtuig zit.

Onderwijzer: die dacht dat hij of zij van kinderen hield.

Programmeur: die een probleem oplost waarvan je niet wist dat je het had, op een manier die je niet begrijpt.

Wiskundige: wie is de blinde man in de donkere kamer op zoek naar de zwarte kat die er niet is.

Diplomaat: die je op zo’n manier kan vertellen dat je naar de hel moet gaan dat je uitkijkt naar de reis.

Topoloog: wie kent het verschil niet tussen een koffiekopje en een donut.

Professor: die praat in de slaap van iemand anders.

Consulent: die het horloge van uw pols neemt en u de tijd vertelt.

Psycholoog: die naar alle anderen kijkt als een mooie vrouw de kamer binnenkomt.

Heeft iemand nog meer?

De leerling haalde slechts zijn schouders op.

Een definitie.

Niet wat ik had verwacht toen de beschrijving Zweedse meid zei

Stomme beschrijving van iemand wiens vrouw Ruth heet en die een echtscheiding heeft aangevraagd.

Links in de beschrijving.

Na een vergadering kwam ik uit een hotel en zocht mijn autosleutels. Ze zaten niet in mijn zakken. Even zoeken in de vergaderruimte… daar was hij niet. Opeens besefte ik dat ik ze in de auto had laten liggen. Mijn man heeft vaak geschreeuwd omdat hij de sleutels in het contact had laten zitten. Mijn theorie is dat de ontsteking de beste plek is om ze niet kwijt te raken. Zijn theorie is dat de auto zal worden gestolen. Ik haastte me meteen naar de parkeerplaats en kwam tot een angstaanjagende conclusie. Zijn theorie klopte. De parkeerplaats was leeg. Ik heb meteen de politie gebeld. Ik gaf ze mijn locatie, autonummer en beschrijving van de plaats waar ik parkeerde enz. Ik bekende ook dat ik mijn sleutels in de auto had laten liggen en dat deze was gestolen. Toen heb ik het moeilijkste telefoontje van allemaal gedaan: naar mijn man!!!

‘Schat,’ stamelde ik; Ik noem hem in tijden als deze altijd ‘schat’. “Ik heb mijn sleutels in de auto laten liggen en die is gestolen.”

Er volgde een periode van stilte. Ik dacht dat de oproep was afgebroken, maar toen hoorde ik zijn stem.

“Idioot”, riep hij, “ik heb je bij het hotel afgezet!”

Nu was het mijn tijd om te zwijgen. Beschaamd zei ik: ‘Kom me maar halen.’

Hij schreeuwde opnieuw: “Dat zal ik doen, zodra ik erin slaag deze politieagent ervan te overtuigen dat ik je auto niet heb gestolen.”!!

Dus ging ik naar de bibliotheek om te kijken of ze een exemplaar hadden voor mijn 10-jarige dochter.

De bibliothecaresse zei dat mijn beschrijving een belletje deed rinkelen, maar ze wist niet zeker of die er was of niet.

Want alfa is tenslotte langzaam, zwaar en erg slecht in het binnendringen van biologisch materiaal.

Ze zeiden dat ik gewoon alles bij elkaar moest noemen.

Een Amerikaanse dierentuin zal alleen een beschrijving van het dier hebben. De Chinese dierentuin heeft de prijs en het recept van het dier.

De beschrijving luidt: “nooit ontslagen. Eén keer gevallen”

voordat je wordt ingezet in de strijd tegen een technologisch inferieure vijand in een ver land om economische winsten voor je opzichters veilig te stellen, en vervolgens wordt achtergelaten om te sterven of voor het gemak wordt geëxecuteerd, is ofwel de plot van een duistere en kickass dystopische fictieroman, of een technisch nauwkeurige beschrijving van het gebruik van K-9’s door het Amerikaanse leger in het Midden-Oosten

Elektriciens en gynaecologen hebben dezelfde functieomschrijving.

Ze trekken allebei je korte broek uit en vinken je vakje aan.

“Poli-” betekent “veel”,

‘-tics’ betekent ‘bloedzuigende parasieten’.